Τετάρτη 3 Ιουνίου 2020

Για την ταυτόχρονη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση

...Αφήνοντας κανείς στην άκρη και άλλα παρεμφερή μείζονα ζητήματα που ανακύπτουν (λ.χ. τα μεταδεδομένα, όπως είναι ο αριθμός των συμμετεχόντων και η διάρκεια του μαθήματος, θα γίνονται αντικείμενα επεξεργασίας για ερευνητικούς ή στατι- στικούς σκοπούς· δεν ζητείται η έγγραφη συναίνεση των γονέων όσων παιδιών θα είναι στην τάξη), θα χρειαζόταν να επισημάνει ότι έτσι διαμορφώνεται η ταυτόχρονη λειτουργία δύο εκπαιδευτικών διαδικασιών, δύο παράλληλων χωρο-χρονικών τάξεων: της φυσικής παρουσίας και της ψηφιακής. Συνδετικός κρίκος αυτής της εκπαιδευτικής διπλοτυπίας είναι ο εκπαιδευτικός, ο οποίος, ακόμη και αν έχει τη διακριτική ευχέρεια –σύμφωνα με τον νόμο– να εφαρμόσει την πρακτική αυτή, χρειάζεται σχετική επιμόρφωση για την οποία, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, η Πολιτεία δεν έχει μεριμνήσει. Δεν θα είχε νόημα να αναφερθούν εδώ οι μεγάλες εκπαιδευτικές διαφορές που χωρίζουν τις δύο τάξεις, γιατί είναι ευνόητες – και μάλιστα τις έχουμε αντιληφθεί τους τελευταίους μήνες και εμπειρικά. Θα αρκούσε να ειπωθεί ότι πρόκειται για εκπαιδευτικές διαδικασίες που, ακόμα και εάν περιοριστούν στα πιο βασικά τους συστατικά, απαιτούν διαφορετικές προσεγγίσεις, διαφορετικές διδακτικές και παιδαγωγικές στρατηγικές. Η ανάμειξή τους προκαλεί παραμόρφωση και είναι ατελέσφορη...


Ολόκληρο το κείμενο εδώ